Stanisław Krzycki

Stanisław Krzycki
	; Kotwicz
Rodzina	Krzyccy herbu Kotwicz
Data urodzenia	1616
Data śmierci	1681
Ojciec	Piotr Krzycki
Matka	Jadwiga Marszewska
Żona	1. Anna Golińska; 2. Zofia Głębocka; 3. Ewa Raczyńska
Dzieci	z Anną Golińską:; Andrzej,; Władysław,; Wojciech,; Jadwiga;; ; z Ewą Raczyńską:; Anna,; Urszula,; Apolinara,; Jan

Stanisław Krzycki herbu Kotwicz (ur. 1616, zm. 1681) – marszałek sejmu koronacyjnego w 1669 roku^[1], kasztelan poznański.

Rodzina

Syn Piotra (zm. przed 1641) i Jadwigi Marszewskiej, pieczętującej się herbem Rogala. Trzykrotnie żonaty. Pierwsza żona Anna Golińska urodziła czworo dzieci: Andrzej, Władysław i Wojciech zmarli w młodym wieku. Jedyna córka Stanisława i Anny, Jadwiga poślubiła Samuela Kowalskiego. Druga żona Zofia Głębocka otrzymała dożywocie na Prusinowicach w województwie sieradzkim. Trzecia żona, Ewa Raczyńska (1623-1699), córka Zygmunta Raczyńskiego, sędziego surrogatora nakielskiego grodzkiego. Urodziła czworo dzieci: Annę, Urszulę, Apolinarę oraz Jana (zm. 1720), kasztelana nakielskiego.

Pełnione urzędy

Początkowo pełnił obowiązki stolnika kaliskiego (1653-60), następnie sędzia surrogator grodzki kaliski (1659). W 1661 roku otrzymał urząd sędziego ziemskiego kaliskiego. Od 1663 piastował urząd starosty ujskiego (1663), następnie podkomorzego kaliskiego (1667). W latach (1677-1681) sprawował urząd kasztelana poznańskiego.

Poseł województw poznańskiego i kaliskiego na sejm 1661 roku^[2]. Poseł na sejm konwokacyjny 1668 roku z województw poznańskiego i kaliskiego^[3]. Poseł na sejm 1653 roku z województwa poznańskiego i kaliskiego^[4]. Poseł na sejm jesienny 1666 roku z sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego^[5]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1674 roku z województwa poznańskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 15 stycznia 1674 roku na tym sejmie^[6].

Poseł sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego na sejm 1677 roku^[7].

Dobra majątkowe i polityka

W polityce człowiek czynny w działaniu, zdecydowany, zasłużony i szanowany wśród szlachty. Jako pierwszy oddał głos na Michała Korybuta Wiśniowieckiego w nominacji na króla elektora. Zdobywszy ogólne poparcie uzyskał tytuł marszałka. W 1661 nabył Kromolice i Pierzchno w powiecie pyzdrskim od Grudzińskiego. Na sejmie abdykacyjnym jako poseł województwa poznańskiego 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy^[8]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1670 roku z województw: poznańskiego i kaliskiego^[9]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa kaliskiego^[10]. Poseł sejmiku średzkiego województw poznańskiego i kaliskiego na sejm koronacyjny 1676 roku^[11].

23 kwietnia 1677 roku sprzedał Milanów (z okolicą), przez pełnomocnika Marka Matczyńskiego, królowi Janowi III Sobieskiemu, który wybudował tam swoją letnią rezydencję – pałac w Wilanowie^[12]

Przypisy

↑ hasło z XV tomu Polskiego Słownika Biograficznego z 1970 roku, autorstwa Włodzimierza Dworzaczka.
↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejmy lat 1661-1662. Przegrana batalia o reformę ustroju Rzeczypospolitej, Wrocław 1977, s. 248.
↑ Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 67.
↑ Tomasz Ciesielski, Sejm brzeski 1653 r., Toruń 2003, s. 276.
↑ Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 486.
↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.
↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 250.
↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 481.
↑ Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 110.
↑ Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674.
↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 246.
↑ Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [online], Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [dostęp 2020-12-16] (pol.).

Bibliografia

Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz szlachty polskiej” (tom 8, s. 124–127), Krzyccy herbu Kotwicz
Adam Boniecki, „Herbarz Polski” (tom XIII, s. 13, Krzyccy herbu Kotwicz)

Linki zewnętrzne

Genealogia Plewako

[1] sło z XV tomu Polskiego Słownika Biograficznego z 1970 roku, autorstwa Włodzimierza Dworzaczka.

[2] Stefania Ochmann-Staniszewska, Sejmy lat 1661-1662. Przegrana batalia o reformę ustroju Rzeczypospolitej, Wrocław 1977, s. 248.

[3] Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 67.

[4] Tomasz Ciesielski, Sejm brzeski 1653 r., Toruń 2003, s. 276.

[5] Paweł Krakowiak, Dwa Sejmy w 1666 roku, Toruń 2010, s. 486.

[6] Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.

[7] Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 250.

[8] Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 481.

[9] Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 110.

[10] Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674.

[11] Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 246.

[12] Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [online], Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [dostęp 2020-12-16] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]